SYSTEM ENERGETYCZNY CZŁOWIEKA CZ. I – ciała subtelne.

     Podejrzewam, że każdy z nas zadaje sobie czasem pytanie „kim naprawdę jestem?”, „jakie siły drzemią we mnie?”, „jakie jeszcze zdolności są we mnie ukryte?”, „jak mogę wykorzystać cały mój potencjał w tworzeniu szczęśliwego i twórczego życia?”. Wielu ludzi twierdzi, że świat materii, a więc także ciało fizyczne, stanowią jedyną istniejącą rzeczywistość, ponieważ tylko one mogą być postrzegane przez fizyczne zmysły i racjonalny rozum. Jednak osobom z rozwiniętym postrzeganiem pozazmysłowym, podczas obserwacji człowieka, ukazuje się wiele struktur energetycznych, poruszających się w różnych kierunkach, przybierających rozmaite formy i kolory, które są widoczne zarówno w ciele fizycznym, jak i wokół niego. Dzieje się tak, ponieważ oprócz swojej materialnej powłoki, jaką jest dla nas ciało fizyczne, składamy się z kompleksowego systemu subtelnych energii, bez którego to ciało nie mogłoby istnieć. Jeśli zrozumiemy zadanie i sposób funkcjonowania tego systemu w ciele i wokół niego, to otworzy się przed nami wspaniały obraz człowieka, który w swojej potencjalnej doskonałości jest tak fascynujący i wzniosły, że ciężko nie nazwać go cudem Stworzenia.

System energetyczny człowieka składa się z trzech podstawowych składników:

1. Z ciał subtelnych lub energetycznych,
2. z „nadi”, inaczej kanałów energetycznych,
3. z czakr, inaczej centrów energetycznych.

CIAŁA SUBTELNE

Człowiek, oprócz ciała fizycznego posiada również ciała subtelne (energetyczne), a każde z tych ciał posiada swoją własną podstawową wibrację. Ciało eteryczne, które jest w najbliższym kontakcie z ciałem fizycznym, wibruje w najniższej częstotliwości. Ciała astralne i mentalne posiadają odpowiednio wyższe wibracje, a w ciele duchowym (przyczynowym) występują częstotliwości najwyższe. Każde z tych ciał wibruje w przedziale właściwych dla siebie częstotliwości, przy czym wibracje te wraz z rozwojem człowieka podnoszą się. Ciała energetyczne są nośnikiem świadomości na określonym poziomie wibracji i jeśli częstotliwość drgań wzrasta, daje ona człowiekowi większą energię życiową, wyższy poziom odczuć oraz wyższe zdolności poznawcze. Różne ciała energetyczne nie są jednak od siebie oddzielone. Przenikają się nawzajem, podczas gdy każde z nich wibruje na swoim własnym poziomie częstotliwości i nawet osoba o zdolnościach pozazmysłowych może je odróżnić jedynie wtedy, gdy przestawi swoje widzenie na odpowiednią sferę. Musi więc swoje widzenie nastawić na sferę astralu, aby dostrzec ciało astralne. Jeśli chce postrzec ciało mentalne, musi nastawić się na sferę mentalną, itd.

Z reguły możemy wyróżnić cztery ciała energetyczne

Ciało eteryczne

Ciało eteryczne jest energetyczną „kopią” ciała fizycznego, posiada mniej więcej te same wymiary i postać. Jest nośnikiem sił kształtujących ciało fizyczne, jak również witalnej i twórczej siły życiowej oraz wszystkich fizycznych odczuć. Ciało eteryczne przy każdym wcieleniu człowieka jest tworzone na nowo i rozpuszcza się ponownie w ciągu 3 do 5 dni po fizycznej śmierci. Dla porównania ciała astralne, mentalne i przyczynowe istnieją po śmierci nadal i wiążą się w każdej następnej inkarnacji z nowo utworzonym ciałem fizycznym.

Ciało eteryczne poprzez czakrę splotu słonecznego pobiera energie życiową ze Słońca, a poprzez czakrę korzenia – z Ziemi. Pobiera te energie, i rozprowadza po ciele fizycznym poprzez czakry i kanały energetyczne w nieprzerwanym strumieniem życia. Obie te energie zabiegają o równowagę życiową w komórkach. Gdy „głód energetyczny” organizmu jest zaspokojony, nadmiar energii z ciała eterycznego jest wypromieniowywany przez czakry i pory na zewnątrz. Energia wypływająca na zewnątrz poprzez pory w prostych, długich na około 5 cm nitkach energetycznych tworzy „aurę eteryczną”. Z reguły ta właśnie aura jest postrzegana przez jasnowidzących jako pierwsza część całej aury. Promienie te kładą się na fizycznym ciele jak płaszcz ochronny, hamują wnikanie w ciało czynników chorobowych oraz szkodliwych substancji, i jednocześnie wypromieniowują w otoczenie ciągły strumień energii życiowej.

Aura eteryczna pełni więc rolę naturalnej ochrony. Oznacza to, że człowiek choruje nie tylko ze względu na zewnętrzne przyczyny, ale w dużej mierze w zależności od własnego stanu wewnętrznego. Negatywne myśli i emocje, podobnie jak sposób życia nie będący w harmonii z naturalnymi potrzebami ciała (przemęczenie, niezdrowe jedzenie, alkohol, nikotyna i czy narkotyki), mogą zniszczyć eteryczną siłę życia, co powoduje utratę intensywności i siły wypromieniowywanej energii. W ten sposób w aurze powstają słabe miejsca. Wspomniane nitki energii są powyginane lub skrzyżowane w nieuporządkowanych formach. Osoba o zdolnościach jasnowidzenia dostrzega wtedy „dziury” lub „rysy” w aurze, poprzez które negatywne wibracje i czynniki chorobotwórcze mogą przenikać w ciało. Ponadto, poprzez te „rany” w obszarze subtelnym ulatuje nasza energia życiowa. Na podstawie związku między stanem fizycznym ciała, a stanem energetycznym ciała eterycznego mówi się często, że jest to „aura zdrowia”, bowiem choroby zanim pojawią się w postaci symptomów w ciele fizycznym, najpierw powstają jako zaburzenia przepływu energii subtelnej w tej warstwie aury. Czynniki zaburzające harmonię energetyczną naszej aury to między innymi negatywne myśli i wzorce emocjonalne, traumy, długotrwały stres. Kiedy wystąpią już symptomy w ciele fizycznym leczenie może potrwać dłuższej, dlatego najlepiej usuwać dysharmonie na poziomie ciała eterycznego.

Ciało eterycznego pełni także ważną funkcję w pośredniczeniu pomiędzy wyższymi ciałami energetycznymi, a ciałem fizycznym. Ciało eteryczne przenosi informacje i energię, które przyjmujemy poprzez cielesne zmysły na wyższe ciała – emocjonalne i mentalne, oraz na odwrót – energię z ciał wyższych na ciało fizyczne. Jeśli ciało eteryczne jest osłabione, to wspomniana wymiana energii i informacji jest zakłócona i człowiek może wydawać się apatyczny mentalnie i emocjonalnie.

Ciało emocjonalne

Ciało emocjonalne, zwane często ciałem astralnym, jest nośnikiem naszych uczuć, emocji i cech charakteru. Zajmuje mniej więcej tę samą przestrzeń co ciało fizyczne. U mało rozwiniętego człowieka jego kontury są ledwie zaznaczone i wydaje się chmuropodobną substancją, która chaotycznie i nieuporządkowanie porusza się we wszystkich kierunkach. Im wyżej rozwinięty jest człowiek w wyrażaniu swoich uczuć, skłonności i cech charakteru, tym jaśniejsze i bardziej przeźroczyste wydaje się jego ciało emocjonalne. Jasnowidzący spostrzega jego jasno zaznaczony obrys, doskonale dopasowany do formy fizycznego ciała. Aura ciała emocjonalnego to owalna forma, a jej rozmiary mogą sięgać do kilku metrów wokół człowieka. Każda zmiana nastroju jest wypromieniowywana przez ciało emocjonalne w jego aurę. Dzieje się to głównie poprzez czakry, w mniejszym stopniu przez pory. Aura emocjonalna jest w nieustannym ruchu.

Obok podstawowych i stosunkowo stałych elementów charakteru, które odznaczają się w aurze jako stałe podstawowe kolory, każde chwilowe uczucie, każde poruszenie w obszarze emocji odbija się w aurze emocjonalnej. Jest to nieopisana gra ciągle zmieniających się, ukazujących się w różnych niuansach kolorów. Takie emocje jak strach, wściekłość, przygnębienie czy troski powodują powstawanie w aurze ciemnych chmur. Im bardziej człowiek otwiera swoją świadomość na miłość, oddanie i radość, tym bardziej jasne i przeźroczyste jest promieniowanie kolorów emocjonalnej aury.

Żadne inne z subtelnych ciał nie odzwierciedla tak silnie u człowieka jego sposobu widzenia świata i rzeczywistości. To w nim są między innymi zmagazynowane wszystkie nasze nierozwiązane emocje, świadome lub nieświadome, lęki i agresje, uczucia samotności, odepchnięcia, brak zaufania do siebie samego, itd. Owe uczucia wypromieniowują przez emocjonalną aurę swoje wibracje i tym samym wysyłają w świat nieświadome wezwanie. Właśnie tutaj urzeczywistnia się zasada wzajemnego przyciągania. Energetyczne częstotliwości, które wysyłamy, przyciągają podobne częstotliwości energetyczne z otoczenia i łączą się z nimi. Oznacza to, że często mamy do czynienia właśnie z tymi ludźmi i warunkami, które przedstawiają to, czego świadomie unikamy, czego chcielibyśmy się pozbyć, albo to, czego się lękamy. W ten sposób otoczenie jest lustrem dla tych elementów, które zepchnęliśmy z naszego świadomego życia w nieświadomość. W rzeczywistości nie rozwiązane uczucia w ciele emocjonalnym starają się utrzymać przy życiu oraz jeśli to możliwe – wzrastać. Wobec tego wprowadzają nas ciągle w sytuacje, które są powtórzeniem pierwotnych wibracji emocjonalnych, ponieważ te właśnie wibracje są dla nich pożywieniem. Częstotliwość strachu w człowieku przyciąga sytuacje, w których potwierdza on ów strach. Jeśli ma w sobie agresję, będzie spotykał ludzi, którzy odżywiają wibracje wściekłości i agresji.

Świadome myślenie z poziomu ciała mentalnego ma mały wpływ na ciało emocjonalne, ale tylko w kwestii bieżącego zachowania, ponieważ nie może samo z siebie przezwyciężyć zakorzenionych, negatywnych struktur (wzorców) emocjonalnych. Można więc świadomie dążyć do miłości i sukcesu, a nieświadomie wypromieniowywać sprzeczne z tym częstotliwości zazdrości i braku zaufania do siebie samego, które przeszkadzają w osiągnięciu świadomego celu. Struktury emocjonalne istnieją ciągle przez różne inkarnacje dopóki nie zostaną rozwiązane, ponieważ ciało emocjonalne istnieje nadal po fizycznej śmierci i przy ponownym wcieleniu wiąże się z nowym ciałem fizycznym. Nierozwiązane doświadczenia zgromadzone w ciele emocjonalnym określają warunki każdego nowego życia. Jeżeli naprawdę zrozumiemy te zależności, musimy skończyć z widzeniem nas w roli ofiar, przypisujących winę za nasze problemy innym ludziom lub warunkom zewnętrznym. Samo to, oznacza wielki przełom w uwolnieniu, ponieważ wiemy, że nasz los jest w naszych rękach i możemy zacząć zmieniać życie zaczynając od siebie.

Przeważająca część negatywnych wzorców w ciele emocjonalnym jest zlokalizowana w obszarze czakry splotu słonecznego. Czakra ta poprzez przeżycia daje bezpośredni dostęp do naszych emocjonalnych struktur. Żeby rozpoznać owe struktury świadomym rozumem, musimy przeniknąć treści czakry słonecznej dzięki wyższym formom wyrazu ciała mentalnego – intuicyjnym widzeniem dostępnym dzięki czakrze trzeciego oka. Ale to także nie oznacza jeszcze całkowitego uwolnienia. Rozwiązanie wzorców emocjonalnych może udać się dzięki ciału duchowemu, które wyraża mądrość, miłość i błogosławieństwo naszego Wyższego „Ja” i pozwala nam równocześnie z tego całościowego, uniwersalnego punktu widzenia rozpoznać wewnętrzne zależności tych sytuacji. Możemy do tego doprowadzić poprzez związek czakry serca z czakra korony. Wyższe „Ja” nie ocenia, nie dzieli doświadczeń na „dobre” i „złe”. Pokazuje nam, że pewne doświadczenia mamy przejść jedynie po to, aby nauczyć się rozumieć jakie uczucia i działania powodują oddzielenie od boskiego źródła, powodując tym samym cierpienie. Doświadczenia te służą także do nauki rozumienia kosmicznych prawidłowości naturalnej równowagi. W dziedzinach życia, w których dzisiaj uważamy się za „ofiarę”, byliśmy we wcześniejszych wcieleniach „sprawcami”.

Jeśli wibracje naszego ciała duchowego przenikają się i wiążą z ciałem emocjonalnym, to ciało emocjonalne zaczyna szybciej wibrować, i odrzucać nagromadzone negatywne doświadczenia, ponieważ posiadają niższą częstotliwość. W ten sposób tracimy emocjonalne wspomnienia o tych doświadczeniach i możemy wybaczyć nam samym i innym. Wraz z postępującym rozwiązaniem ustalonych struktur uczuciowych, ciało emocjonalne zaczyna wypromieniowywać głębokie uczucia miłości i nieuwarunkowanej radości. Aura emocjonalna świeci najjaśniejszymi, najbardziej intensywnymi i przeźroczystymi kolorami, a to, co wysyła w otoczenie, przyciąga szczęście i miłość. Granicząca z cudem zdolność sprowadzania tego, co spełnia nasze marzenia, jest naturalną konsekwencją doskonałego zintegrowania ciała emocjonalnego, wibrującego w najwyższej z dostępnych mu częstotliwości.

Ciało mentalne

Nasze myśli, idee, racjonalne i intuicyjne poznanie są przenoszone przez ciało mentalne. Jego wibracja jest wyższa niż wibracje ciała eterycznego i emocjonalnego, a struktura mniej gęsta. Ma ono formę jaja i u wyżej rozwiniętych ludzi rozszerza swoją pojemność tak, że jest ona równa wspólnej pojemności ciała emocjonalnego i eterycznego. Promieniowanie aury ciała mentalnego wychodzi do kilku metrów poza ciało emocjonalne.

U człowieka mało rozwiniętego duchowo aura ciała mentalnego ma wygląd mlecznobiałej substancji. Nieliczne kolory są przytępione i pozbawione blasku, a struktura takiej aury jest stosunkowo nieprzepuszczalna. Im bardziej ożywione są myśli i głębsze jest duchowe poznanie człowieka, tym klarowniej i intensywniej promieniują kolory jego mentalnego wehikułu. Ciało mentalne posiada podobnie jak ciało emocjonalne wyższe i niższe oktawy. Jego niższe częstotliwości wyrażają się w linearnym myśleniu racjonalnego rozumu, poprzez które większość ludzi szuka dostępu do prawdy. Ten rodzaj rozumienia opiera się na spostrzeżeniach na poziomie fizycznym. Fizyczne ciało poprzez swoje zmysły przyjmuje informacje i przenosi je przez ciało eteryczne do ciała emocjonalnego, które przemienia informacje na uczucia przekazując je dalej do ciała mentalnego, które ze swojej strony reaguje tworzeniem zwerbalizowanych myśli. Poprzez wpływ ciała emocjonalnego z jego nierozwiązanymi strukturami uczuciowymi, informacje te są często zniekształcone i zabarwiają sobą myślenie. Powstają ciągle powracające schematy myślowe, poprzez które oceniamy wydarzenia w świecie. Oznacza to, że rozum prawie nigdy nie pozostaje wolny od oceniania.

Myśli, które w ten sposób powstają w ciele mentalnym, kręcą się z reguły wokół osobistego dobrego samopoczucia lub spraw związanych z wydarzeniami życia codziennego. Racjonalne rozwiązywanie problemów jest w tej sytuacji główną funkcją ciała mentalnego. Oznacza to jednak zniekształcenie jego pierwotnego charakteru i ograniczenie jego możliwości. Właściwa funkcja ciała mentalnego polega na przyjmowaniu uniwersalnych prawd dopływających do niego z poziomu ciała duchowego i integrowaniu ich z rozumem racjonalnym, przenoszącym je na konkretne sytuacje i prowadzącym do rozwiązań pozostających w harmonii z prawem uniwersalnym. Poznanie, które w ten sposób przychodzi do nas z poziomu duchowego, manifestuje się jako intuicja w formie nagłych wglądów, często poprzez obrazy lub dźwięki, przeformowywane następnie w myślenie werbalne. Takie poznanie, będące dla nas wglądem w prawdziwą naturę rzeczy, jest w swojej strukturze holograficzne, w przeciwieństwie do rozumienia linearnego związanego z rozumem racjonalnym. Dostęp do wyższej oktawy ciała mentalnego znajdujemy w związku czakry trzeciego oka z czakrą korony. Jeśli ciało mentalne jest doskonale rozwinięte, staje się ono lustrem ciała duchowego i człowiek urzeczywistnia mądrość i całościowe poznanie Wyższego „Ja” w swoim życiu.

Ciało duchowe

Ciało duchowe, zwane często przyczynowym, posiada najwyższą częstotliwość wibracji spośród wszystkich ciał energetycznych. U ludzi, którzy na poziomie duchowym są jeszcze nieświadomi, rozciąga się wraz ze swą aurą około metr od ciała fizycznego. Duchowe ciało i aura doskonale rozbudzonego człowieka mogą natomiast wypełnić swoim promieniowaniem nawet do kilku kilometrów, przy czym pierwotna forma jaja przemienia się w regularny krąg. Jeśli byłeś kiedyś w obecności oświeconego mistrza, zauważyłeś może, jak nagle zmieniła się atmosfera, gdy oddaliłeś się od niego o kilka kilometrów.

Doświadczenie światła, pełni i miłości, które wypełniało cię w pobliżu mistrza, straciło swoją intensywność, gdy wyszedłeś z obszaru jego aury. Ciało duchowe i jego aura promieniują w najbardziej delikatnych kolorach, posiadających jednocześnie nieopisanie głęboką siłą światła. Z poziomu bytu duchowego nieustannie płynie w ciało duchowe najwyższa i najbardziej promienna energia. Osiągając coraz niższe częstotliwości energia ta przenika także ciało mentalne, emocjonalne i eteryczne, podnosząc zarazem tak ich wibracje, że na każdym z owych obszarów działania mogą one osiągać najwyższą formę wyrazu. Od rozwoju czakr zależy jak dalece doskonale możemy tę energię spostrzegać, przyjmować i wykorzystywać. Poprzez ciało duchowe doświadczamy wewnętrznej jedności z całym życiem. To ono wiąże nas z czystym Boskim bytem, z wszędzie obecną pierwotną podstawą, z której powstały wszystkie manifestacje w Stworzeniu i skąd nadal się wyłaniają. Z tego poziomu mamy też wewnętrzny dostęp do wszystkiego, co w tym Stworzeniu istnieje.

Ciało duchowe jest w nas ową boską, nieśmiertelną częścią i istnieje w ciągu całej ewolucji, podczas gdy inne ciała subtelne powoli zanikają, w miarę jak człowiek osiąga w swym rozwoju kolejne poziomy świadomości. Tylko poprzez dostrzeżenie ciała duchowego możliwe jest rozpoznawanie źródła bytu i zrozumienie właściwego sensu naszego życia. Jeśli otwieramy się na jego wibracje, nasze życie uzyskuje zupełnie nową jakość. Nasze „Wyższe Ja” prowadzi nas we wszystkich naszych działaniach, a nasze życie staje się wyrazem mądrości, siły, szczęścia, wszystko obejmującej miłości, co razem odpowiada naturalnym właściwościom wyższego aspektu naszego „ego”.

opracowanie na podstawie: „Księgi Czakr” S.SHARAMON, B.BAGIŃSKI

źródło: http://stansiezmiana.pl/system-energetyczny-czlowieka-cz-i-ciala-subtelne/