Nasza osobowość składa się z wielu małych cząstek. Czym są te
cząstki? Są to takie kawałki naszej osobowości, które zawierają:
emocje,wspomnienia, zachowania, postawy, pragnienia - które były tabu
lub negatywnie postrzegane wśród osób, które nas wychowywały. W
obawie przed ich odrzuceniem i brakiem akceptacji dla nas dokonalismy
wyparcia i utraciliśmy kontakt z tymi częściami siebie. Ukrywanie
wypartych części siebie przed innymi ludźmi wymaga wiele wysiłku,
dlatego często czujemy się zmeczęni, cierpimy na depresję i różne
choroby.Każda z tych odszczepionych części zaczęła żyć swoim
odrębnym życiem i stale o sobie przypomina o sobie w postaci naszych
nerwowych reakcjina otaczający nas świat, w chorobach, w przykrych
zbiegach okoliczności(bo zawsze się coś dzieje:), a szczególnie w tym,
co denerwuje nas w innych LUDZIACH.Te wyparte części są
charakterystyczne dla danej rodziny i przekazywane z pokolenia na
pokolenie w nieświadomy sposób.
Integracja, czyli proces, mający na celu scalenie, połączenie napowrót
naszej rozbitej na części osobowości przebiega w trzech etapach:
1. nie jesteśmy świadomi jakiejś części siebie i jej nie akceptujemy
2. zaczynamy być świadomi tej części siebie, ale nadal jej nie
akceptujemy
3. jesteśmy świadomi tej części siebie i akceptujemy ją
Każda zaakceptowana, zintegrowana część nas, zaczyna być naszym
potencjałem. Akceptacja, to pogodzenie się z tym co jest, przyjęcie
dowiadomości, że posiadamy daną cechę i że nie jest ona ani dobra ani
zła, ma po prostu do spełnienia jakąś funkcję w naszym życiu.
Akceptacja danej wypartej części powoduje dostęp do jej najwyższego
potencjału: akceptacja wypartej agresji powoduje, że stajemy się
asertywni ponieważ umiemy stawiać granice, właściwy stosunek do prawdy
i kłamstwa powoduje, że stajemy się dyplomatami. Aby zaakceptować
wypartą część siebie należy uświadomić sobie i zaakceptować
wszelkie dyskomfortowe emocje które ona budzi.
Aby dowiedzieć się, jakich części siebie się wyparłaś/łeś i aby je
zaakceptować - skorzystaj z ankiety
http://zdrowa-dusza.com/download.htm
Wypełniając ankietę wyraziłeś gotowość na nowe widzenie ludzi
wokół siebie. Dotąd traktowałeś wybaczanie jako niezasłużony akt
woli, tkwiąc w stanie gniewu, żalu, smutku.Dlaczego? Bo wybaczyć, to
zobaczyć swoje podobieństwo do osoby, którą osądzamy...Czasem to takie
trudne...
Umieć wybaczyć tak naprawdę z całego serca i na zawsze-to żal
zastąpić spokojem wewnętrznym to wewnętrzny smutek zastąpić
radością życia.Skoro już wiesz, co było Ci potrzebne, to wypełniaj
i... po prostu wybacz...
wicher
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz